Milsons Point

De eerste acht maanden hebben we in de suburb Milsons Point gewoond. Dit is een juppenbuurt ten westen van de Harbour Bridge ten noorden van de haven. Tijdens onze periode hier hebben we hier vaak wandelingetjes gemaakt langs het water (en onder de bridge door), een (beetje) hardgelopen en Jorrit heeft ook met enige regelmaat baantjes getrokken in het oude Olympische zwembad (met zout water!). Tijdens een van onze wandelingen troffen we een fantastische regenboog. Toevallig werden er net trouwfoto's gemaakt van een stel voor Luna Park (tegen de zon in!) Wij konden maar niet begrijpen dat de fotograaf ze niet resoluut 180 graden liet omdraaien om ze vervolgens voor dit schitterende plaatje te kunnen fotograferen (wat niet langer dan 5 minuten aanhield!)

Luna Park is een begrip in Australie en wordt gekenmerkt door een breed grijnzende clown met een enorme tandenpartij als toegangspoort. In Kirribilli, de suburb aan de oostkant van de Harbour Bridge, hadden we een bakkertje ontdekt waar we regelmatig in het weekend even wat lekkers gingen eten om dit met koffie op te drinken aan het water met uitzicht op het Opera House. Hier bij het water vertrok ook de pont die Jorrit tijdens de eerste maanden naar Google nam en hebben we staan kijken toen het Australische Zeilmeisje, Jessica Watson, op 15 mei binnenkwam met de 'Pink Lady'. Als ik aan Milsons Point terug denk, komen ook de herinneringen op van de vele 'convenience' shops. Kleine, dure buurtsupertjes, die vaak niet hadden wat je zocht (terwijl ze soms wel posters op de deur hadden dat ze dit product verkochten). Door Gavin werden deze shopjes heel treffend omgedoopt tot 'inconvenience' shops.

Ten westen van ons appartementen complex lag een prachtig park dat door/ op kosten van 'Wendy' onderhouden wordt. Het heet dan ook 'Wendy's Secret Garden'. Hier konden we lekker ronddwalen op allerlei kleine paadjes tussen mooie bomen, planten en bloemen die tegen de helling uitgezet waren. Tenslotte hierbij ook nog foto van het strookje park tegenover ons appartementen complex waardoor ik elke dag naar Milsons Point Station liep.

Joyce en JW

Op 5 mei kreeg ik via Facebook een berichtje van Gré de Graaf dat Joyce binnenkort in Sydney zou aankomen na een periode backpacken in Australië. Ze zou samen met haar vriend JW een paar dagen Sydney bekijken voordat ze doortrokken naar het noorden voor een duikcursus. Via Facebook hebben we verder contact gelegd met Joyce en uiteindelijk een afspraak gemaakt op 9 mei voor een rondleiding door Sydney. Gré kreeg daarna (als moederdagscadeau) een fotosessie van de belevenissen van haar dochter in Sydney op facebook.

Het ho(s)tel van Joyce en JW lag in de buurt van Darling Harbour, we zijn daarom door het centrum (en door het Queen Victoria Building, zie ook onze kerstpost op 25/12) langs het Opera House en door de Botanical Gardens gewandeld. Als echte dierenliefhebber was Joyce uiteraard helemaal weg van de Flying Foxes. Jorrit was bij Google aan het werk met zijn proefschrift, 's avonds voegde hij zich bij ons toen we wat zijn gaan eten bij Sushi on Stanley. Dit was lange tijd één van onze favoriete restaurantjes. Tot de kok veranderde... Maar dit was gelukkig nog niet geval toen en we hebben heerlijk kunnen smikkelen. Op de terugweg door Hyde Park hebben we even met de 'Critters' (Possums, de parkbewoners) gespeeld.

Verjaardag Jorrit

Jorrit's eerste verjaardag in Sydney. Wel vreemd. Geen feest met vrienden en familie over de vloer. Evengoed een geslaagde dag. We zijn 's morgens rustig opgestaan en zijn vervolgens naar Jeffrey's St Wharf gelopen om de pont naar Circular Quay te pakken. Vandaar een klein wandelingetje naar de Botanic Gardens waar een leuk koffietentje met een terrasje buiten is. Wel oppassen dat er geen grote Ibis op je tafel springt, want met zo'n snavel blijft er weinig over van je eten. De spreeuwachtige Herdermaina is een stuk leuker. Erg nieuwsgierig en ze willen zelfs uit je hand eten.

Na het koffiedrinken hebben we nog een beetje rondgehangen in de Botanic Gardens, een terrasje gepakt op de Circular Quay en The Rocks verkend. Eind van de middag zijn we weer met de pont teruggevaren. Al met al een heerlijk dagje rustig rustig aan doen en een geslaagde verjaardag.

Fruit Bats in de Botanic Gardens

Een leuke verrassing in Sydney waren de Fruit Bats of Flying Foxes die midden in de stad in de Botanic Gardens wonen. Ze zijn hier 'ingetrokken' nadat hun natuurlijke habitat langs de Oostkust meer en meer overgenomen werd door woonwijken. (Wingham Brush is een van de weinige plekken waar nog iets van hun oorspronkelijke habitat over is.) Toegeven: ze zitten er nu zeer luxe bij in de oude en prachtige bomen in de Botanic Gardens. De parkwachters zijn er alleen niet al te blij mee, want de vampiertjes beschadigen de zeldzame en oeroude bomen in de Botanical Gardens en zorgen voor aardig wat overlast. Ze zijn echter bij wet beschermd, dus ze kunnen niet zomaar uit de bomen geschoten worden (zoals vroeger werd gedaan) en mogen niet opgegeten worden (ze schijnen erg smakelijk te zijn vanwege alle nectar die ze consumeren). Nu proberen ze parkwachters allerlei "diervriendelijke" alternatieven zoals hard geluid, maar vooralsnog zonder succes. Elke avond vliegen ze in grote getallen uit op zoek naar voedsel. Hierbij kunnen ze tientallen kilometers afleggen, waarbij ze op zicht navigeren met behulp van herkenningspunten op de grond. Misschien is het een idee om de hele stad te verduisteren als ze eenmaal uitgevlogen zijn, zodat ze de weg niet meer terug kunnen vinden. Wat ons betreft is het echter een leuke attractie en mogen ze blijven.