Sydney NYE 2010 Time-Lapse

Omdat het zo mooi is en we 'm nog niet eerder hebben gepost. Zorg dat je geluid aanstaat. Maximaliseer het scherm en geniet. Boekingen voor NYE 2011 kunnen vanaf nu geplaatst worden.


Sydney Harbour NYE Time-Lapse 2010 from Murray Fredericks on Vimeo.

Het blog is geopend: Kerstwens vanuit Down Under

Beste Familie en Vrienden,

Tsja, daar zitten we dan in het zonnetje aan de andere kant van de wereld terwijl onze familie en vrienden in Nederland een Witte Kerst vieren. Gemiddeld 30 jaar lang zijn we tijdens Kerst door onze ouders gepamperd en de laatste 9 jaar was het vaste prik: eerste kerstdag op de Stationsstraat en tweede kerstdag in Alkmaar en later BoLDER. Was wel even wennen toen we donderdag zelf voor vier dagen eten in huis moesten halen :-)

Ondertussen zitten we al ruim 10 maanden in Sydney (voor het geval jullie niet meer weten hoe we eruit zien: zie onderstaande foto die we tijdens onze vakantie op Kangaroo Island hebben genomen). In november hebben we eindelijk rust en tijd gevonden om aan ons blog te werken. We hopen de komende tijd met enige regelmaat berichten te posten en ook nog wat 'gaten' in onze belevenissen van het eerste jaar in te vullen (dus volg het blog niet alleen chronologisch als je volledig op de hoogte wil zijn/ blijven). Onze tripjes naar het zuiden en midden van Australie volgen snel ...

Vrijdagavond hadden we een 'Kerstparty' bij internationale (en dus 'familieloze') vrienden/ collega's van Eva aan de overkant van de straat: BYO (Bring Your Own) food en drinks. De door Eva bereide Cheese Cake (volgens recept van Eva P) viel erg in de smaak. Het was gezellig, maar weinig kerstgevoel. Vandaag, eerste kerstdag hebben we rustig op het balkon doorgebracht - beetje nietsen en koffie drinken. 's Middags nog een wandelingetje door de (uitgestorven!) wijk - was erg warm. 's Avonds laat met Femke en Egbert geskypt (getriggerd door de gedachte dat we op tweede kerstdag altijd langsgingen voor de Buitink verjaardagen).

We verwachten morgen ook weer een rustig dagje te hebben. We missen jullie wel hoor! Al is het niet heviger in verband met Kerst - waarschijnlijk omdat het gewoon niet als Kerst aanvoelt hier.

Met tien uur voorsprong zit onze 'Kerst' er al voor de helft op terwijl jullie nog twee dagen te gaan hebben. Vanuit Syndey wensen we jullie twee fijne Kerstdagen en een gelukkig 2011 (en een Elf-steden tocht, hehe). Veel leesplezier en we vinden het uiteraard leuk om reacties te krijgen :-).

Jorrit & Eva

PS Ondanks het gebrek aan kou (en sneeuw) doen de Australiers wel hun best om Kerst sfeer te creeeren. Een mooi hoogstandje is de door Swarovsky gesponsorde kerstboom in het QVB (Queen Victoria Building).

Cockatoo Photo Shoot

Onze vriendelijke geelkuif buurtkakatoe kwam vandaag weer langs op het balkon voor wat zonnebloempitten en andere vogelzaad. Zo'n camera was in het begin wel erg grappig, maar na een minuutje was-ie eraan gewend en konden we 'm rustig op de foto zetten. Wat erg leuk is aan kakatoes is dat ze hun verenpak helemaal op kunnen zetten en dan in een keer twee keer zo breed lijken. Doen ze vaak nadat ze wat gegeten hebben als een soort blijk van tevredenheid. Moeten we eigenlijk een keer een filmpje van maken. Eva? Op de foto is-ie in rust en zijn alleen de veertjes rond z'n snavel opgezet.

Zonsondergang in Redbanks Conservation Park

Vandaag hadden we onze tent opgezet bij Redbanks Conservation Park. Een prachtige microbiotoop met een rood landschap, een special soort bomen, en veel wildlife. De bovenstaande sleepy lizard was te vinden op de weg die ernaartoe leidde. Tijdens een wandeling ook kangaroos gezien. Er waren tien campeerplekken zonder faciliteiten (afgezien van een 'pit toilet') waar we onze tent gratis konden opzetten. Heerlijk afgezonderd van de bewoonde wereld. We hebben gedineerd met rode wijn, toastjes met brie en duits brood met honing van Kangaroo Island. Na het eten werden we op de onderstaande zonsondergang getrakteerd.

Stok op de weg

Zomaar weer een nieuwe diersoort gevonden. Zat op een onverharde weg. Lastig remmen, maar gelukkig bleef-ie heel stil zitten toen we er met 80 km/u over heen reden. Fotograferen vond-ie ook niet zo eng. Officiele naam: sleepy lizard.

Echidna aan de wandel

Deze schattige Echidna troffen we aan aan de voet van het Constitution Hill (Kangaroo Island) uitkijkpunt. Echidnes lijken een soort kruising tussen egels en stekelvarkens, maar vormen samen het vogelbekdier (de Platypus) een aparte familie van zoogdieren die eieren leggen. De grootste gelijkenis tussen de twee is de snuit. Normaalgesproken zijn Echidnas erg schuw en duiken ze ineen bij het minste geluid of trilling van de grond, maar dit schatje was te druk bezig om zich wat van ons aan te trekken: lekker aan het smikkelen bij de naastgelegen mierenhoop.

Kampeerhel

Dachten wij even een mooi kampeerplekje gevonden te hebben aan het water bij de American River op Kangaroo Island. 's Avonds nog een mooie zonsondergang bewonderd. Waar het mis ging? Toen het weer midden in de nacht omsloeg en we bijna onze tent uitgeblazen werden! De eigenaren van het camperbusje naast ons reden hun mobiele home naar een meer beschutte plek achter het toiletblok, maar wij konden nergens heen. We hebben de auto er toen maar zo goed mogelijk voorgeparkeerd, een paar extra scheerlijnen geplaatst en vervolgens geprobeerd verder te slapen. De tent heeft z'n waarde wel bewezen en heeft de storm prima weerstaan. Waar we echter niet op voorbereid waren, was het fijnzand dat onder de buitentent door waaide en door het gaas van de binnentent heen waaide. Toen we de volgende ochtend wakker werden, zaten we letterlijk helemaal onder: stof in oren, ogen, neus. Volgende dag maar even een luxe hotel genomen om bij te komen.

Remarkable Rocks en Admirals Arch

Vandaag stonden de Remarkable Rocks en Admirals Arch op het programma. Beide gelegen in het Flinders Chase National Park aan de zuidkust van Kangaroo Island. 's Morgens waren we er al heen gereden, maar was het helemaal bewolkt en besloten we om eerst de noordkust het eiland te verkennen. Het hele eiland lag het grootste deel van de dag in een dik pak wolken. We hadden de hoop op zon al zo'n beetje opgegeven en moesten gezien de tijd toch terug naar het zuiden. Wonder boven wonder leek onderweg de zon precies in het zuiden toch langzaam door te komen. Nog even wat tijd gerekt door naar een wildlife sanctuary te gaan waar een heleboel (wilde) koala's leven op een klein afgeschermd gebiedje. Toen we op het einde van de dag uiteindelijk bij de granietformaties van de remarkable rocks terug waren, was de zon helemaal doorgebroken en stonden ze er goed bij voor enkele foto's.





Na de remarkable rocks zijn we nog snel doorgereden naar de Admirals Arch op de Cape de Couedic, slechts een paar kilometer verderop. Deze natuurlijke rotsboog is onder invloed van het oceaangeweld ontstaan. Als extra attraktie was deze plek ook de basis van een kolonie New Zealand Fur Seals, die we van afstand al konden ruiken. Deze seals zijn drie dagen op zee om tot 400 kilometer zuidelijker te vissen. Moe en volgegeten komen ze daarna weer terug om te rusten. Geweldig gezicht om ze overal te zien liggen en spelen, zoals bijvoorbeeld de twee seals in het water linksonder de rotsboog. Hoe langer we keken hoe meer seals we tussen de rotsen ontdekten. Het exemplaar op de onderste zoekplaatje was uitzonderlijk vet, maar ziet er erg tevreden uit. Succes met het zoeken van de twee andere seals op dezelfde foto ;-)

Goanna Lizard

De goanna lizard of simpelweg goanna is een soort varaan. Dit exemplaar op Kangaroo Island was ruim een halve meter groot, maar ze kunnen tot twee meter worden. Zo groot hebben we ze helaas nog niet gezien.

Snake Lagoon Hike

Na onze eerst nacht op het meest westelijke puntje van Kangaroo Island (West Bay in Flinders Chase National Park) hebben we de Snake Lagoon Hike gedaan. Deze kleine hike loopt langs een rivier richting die uitkomt op het strand bij de Encounter Bay. Zie de kaart voor de globale route. Het begin liep door het struikgewas en was niet heel spectaculair, maar toen we eenmaal bij de rivier kwamen en richting het strand liepen, werd het snel beter. Het eindpunt was zelfs spectactulair mooi. Groene struiken die in bloei stonden, rotsformatie met rode korstmossen, diepblauwe rotszwembaden, en een wit strand met wilde branding. De stranden aan de zuidkant van het eiland worden ook wel "high-energy beaches" genoemd en dat was goed te zien. Het waarschuwingsbord met "freak waves" stond er waarschijnlijk niet voor niks. Hier hebben we even een tijd rustig gezeten om wat te eten en drinken voordat we weer terug naar de auto gingen. Een van de beste hikes (zo niet de beste) die we op Kangaroo Island gedaan hebben.

Ontbijt Rocky River

Het slaapgedeelte van kamperen hebben we al goed begrepen. Maar dat je dan ook zelf je maaltijden voor je tentje moet bereiden... daar zijn we nog niet zo goed in (het materiaal hiervoor ontbreekt ook nog :-)). Tijdens ons verblijf op Rocky River Campground op Kangaroo Island zijn we ook na opstaan telkens heerlijk naar het Visitor Centre gelopen om daar een ontbijtje te bestellen. Jorrit was groot fan van de Kangaroo Island Honing uit het Koala Beer flesje.

Onze eerste koala

We hadden natuurlijk al koala's in een aantal wildlife parks gezien, maar nog geen "wilde" (voor zover dat opgaat voor koala's: lekker de hele dag stoned in een boom hangen ...). Toen we aankwamen in Flinder's Chase National Park op Kangaroo Island was het echter meteen al zover; er liep een koala vlak bij het visitor center. Toen ons in de gaten kreeg klom-ie snel een boom in om ons op veilige hoogte in de gaten te houden.

Ontbijt op het balkon

Het is hier een week lang slecht weer geweest (veel regen dankzij La Nina), maar vanmorgen was de zon opeens terug en konden we weer heerlijk buiten zitten. Onze gekleurde en gevleugelde vriendjes hadden dat ook al snel door. We hebben een grote zak zonnebloempitten voor ze gekocht en die lusten ze graag. Ze heten.... lorikeets. We zien regelmatig dezelfde drie paartjes. Ze komen veelal met z'n tweeën tegelijk. Als er meer paartjes zijn betekent dat dat de pitten gedeeld moeten worden en worden mannetjes (?) link. Toen de bomen hier in bloei stonden hebben we een keer elf examplaren tegelijk moeten bedienen. Wat een gekrijs! Maar als het een paartje is, maken ze over het algemeen erg schattige geluiden. Hoor hier de geluidsopnames vlak na aankomst en het zeer tevreden geknaag  op onze zonnebloempitten. 

Update zaterdag 4 december 2010:

We hadden al een tijdje de cockatoo's op het oog, maar het was tot nu toe niet gelukt om deze te lokken. Vandaag wel. Dan gaat het dus hard met de zaden en zonnebloempitten. Het is gelukt om 'm uit m'n hand te laten eten, maar helemaal van harte ging 't niet. (En dat was insgelijks want ik had geen zin om m'n vingers in z'n snavel te krijgen.) Als-ie zich niet op z'n gemak voelt, wordt de gele kuif tevoorschijn getoverd om z'n status te tonen (zie foto). Groot, imposant beest. Niet om mee te spotten.