Vrolijke vis in Royal NP

Deze vrolijk lachende vis vonden we op 't strand tijdens onze coastal hike in Royal National Park. Stekelig uiterlijk met een stralend gebit. Flink zwaar ook. Naam onbekend. Iemand?

Marij

In mei kreeg ik een emailtje van een AiO collega van de UvA dat een vriendin van haar (die ze weer kende via het VU kamer Orkest) een paar maanden naar Australië kwam om een dataverzameling te doen voor haar AiO onderzoek. Nu kende ik deze vriendin, Marij, al via een onderwijscursus ('BKO') die ik tijdens het laatste jaar aan de UvA gedaan had. Ik weet niet meer wie wie gemaild heeft, maar al snel bleek dat Marij een zeer ondernemende en avontuurlijke aard heeft en onze eerste wandeling stond al snel gepland. De eerste keer nog zonder Jorrit, die inmiddels de moed bijeengeraapt had om in de weekenden aan zijn proefschrift te werken, maar later zijn we ook met zijn drieën op pad geweest. Met z'n tweeën of z'n drieeën, het maakte niet uit. Het klikte bijzonder goed en we hebben het zeer gezellig met Marij gehad - we hebben zelf overwogen om haar paspoort in te pikken zodat ze nog wat langer moest blijven.
Tijdens onze eerste wandeling togen Marij en ik met de bus naar Barrenjoey Head en Palm Beach waar we meteen maar twee wandelingen gedaan hebben. Marij heeft van deze trip nog aardig wat foto's op Picasa gezet: zie foto 5 t/m 35. Zie vooral de haring foto's met de zeepaardjes :-).
In juni, vlak voordat Eva naar Europa kwam voor de conferentie in Berlijn en Jorrit naar California vloog voor een business bezoek in Silicon Valley zijn we voor de laatste keer gaan hiken in Bundeena. Hiervoor hebben we de trein naar Cronulla genomen en vervolgens de pont door de baai van Cronulla naar Bundeena. Bij Bundeena kun je een prachtige hike maken over de kliffen en stranden van Royal National Park. Juni is juist de periode van de migratie van de walvissen en we hebben er dan ook een aantal voorbij zien komen. Niet van heel dichtbij, maar het bleef indrukwekkend om deze grote beesten in het wild te zien. Zie foto 40-98 op het Picasa album voor meer impressies van deze dagtrip.

Arend

Op een zondag zaten Jorrit en ik lekker in het zonnetje op een steiger aan de haven in de buurt van Luna Park te lunchen toen er een smsje van Arend binnenkwam: "Ik ben aangekomen in Paramatta!" Toen we net in Sydney woonden had ik al een email van Arend gehad dat hij in juni een aantal cursussen zou geven in Australie, waaronder in Sydney. Ik was ook erg verheugd dat hij eind juni kwam, de week voordat ik naar Europa zou vliegen voor een conferentie in Berlijn en uiteraard een bezoek aan Nederland. Zou wat geweest zijn als we elkaar misgelopen hadden!
Arend's hotel was in Paramatta, een suburb aan de westkant van de haven. We willen deze suburb, met de beste Indiase restaurants als we Jorrit's Indiase collega moeten geloven, nog graag een keer verkennen. Maar Arend was er dus al en zou de directe trein van daar naar Milsons Point nemen.
Was wel vreemd maar ook erg leuk om ineens mijn Shell buurman op station Milsons Point te ontmoeten. We zijn door het parkje teruggelopen naar ons appartement en na een snelle rondleiding (zo gebeurd in een one-bedroom apartment) hebben we wat koffie gedronken. Alle respect voor Arend om met zo'n jetlag meteen naar ons toe te komen. De koffie ging er goed in. Leuk detail: vijf jaar lang zag ik Arend voor elke Shell repetitie met een bekertje (of twee...) koffie in zijn hand, dus dit voelde meteen vertrouwd aan.
Jorrit ging nog even aan de slag met zijn proefschrift terwijl ik Arend mee nam over de Harbour Bridge naar het centrum. Vanaf Milsons Point Station kun je met een trap omhoog, zo de Brug op. De Brug komt uit in the Rocks, het historische (en nu ook behoorlijk toeristische) gebied van Sydney. Zeg maar waar alle immigranten vroeger hun eerste voet aan wal zetten na een boottocht om de wereld. Tegenwoordig is dit gebied ook heel populair voor bruilofts fotoshoots en meren hier de cruise schepen aan.
Vanuit de Rocks zijn we naar het Opera House gelopen. Het plan was om vervolgens de botanische tuinen in te gaan (uiteraard wilde ik de hangende flying foxes showen - hierover snel meer :-)), maar de poorten waren al dicht: het wordt hier in Sydney heel vroeg licht, maar ook weer vroeg donker - zeker in de winter. Dus toen zijn we omhoog gelopen naar een mooi uitzichtspunt op de Cahill Expressway (vanaf hier konden we links uitkijken op the Rocks en de Harbour Bridge (zie foto), rechtvooruit de Ferries en rechts het Opera House zien). Arend had zijn bezoek goed gepland, dit was de namelijk laatste avond van Vivid Sydney (klik voor uitgebreide post van Jorrit) met prachtige lichtshows op het Opera House en andere historische (voor zover dat mogelijk is in Sydney ;-)) gebouwen. Arend en ik stonden dus te wachten tot de spots op het Opera House aangezet zouden worden. Ondertussen hadden we nog een grappige dialoog.
Arend: "Eva, is dat een vogel?? Nee..."
Eva: "Nee, hihi, dat is een flying fox"
Tijdens de schemering vliegen de flying foxes inderdaad uit de Botanical Gardens om te jagen en hun vlerken te strekken. Zie hier voor een eerdere blogpost. Terwijl het Opera House allerlei kleuren aannam hebben we fijn bijgepraat over van alles en nog wat. Grappig toch dat je de gesprekken na 6 maanden afwezigheid zo weer verder gaat waar je gebleven bent.
Ondertussen was het etenstijd. Met Jorrit hadden we afgesproken in het ons goed bekende Sushi on Stanley. Na afloop zijn we nog even in Hyde Park blijven hangen om Arend kennis te laten maken met de 'Critters' (Possums) voordat we aan de 'Macquarie Visions' tocht begonnen. Fijn dat je je fototoestel mee had Arend, wij konden niet zoveel met lege batterijen...

De week er na was Arend druk aan het werk (en wij ook weer). We hebben nog een keer hamburgers gegeten in Darling Harbour. Arend was erg gecharmeerd van de brug in Darling Harbour. Deze heeft een draaimechanisme om boten door te laten. Direct na zijn bezoek aan Sydney vloog Arend door naar Uluru. Wij kunnen (na ons bezoekje in oktober) alleen maar be-amen dat dit een zeer goede zet geweest is. Kom je binnenkort terug voor meer cursussen Arend? The Australians need you!

Eva 30 jaar

Wel vreemd hoor, als je opeens in de winter jarig bent. In tegenstelling tot Jorrit's verjaardag was het op mijn verjaardag ook echt geen terrasjesweer. De vrijdag ervoor (11 juni) was ik met de bon die ik van Eva & Ernst voor onze bruiloft gekregen had naar de Observatory Spa geweest om te zorgen dat ik relaxed 30 zou worden. Dat is zeker gelukt, nog dank hiervoor E&E! Zaterdag, op de dag zelf zijn we overdag gaan winkelen en hebben uiteindelijk sneakers gevonden (als verjaardagscadeau). 's Avonds was leuk: contact met een heleboel mensen tegelijk over de telefoon, skype en gmail chat en ineens allemaal digitale Hallmark kaarten! Op de foto zien jullie de dertig jarige Eva aan het ontbijt.

Vivid Sydney & Macquarie Visions

In mei en juni vond het jaarlijkse Vivid Sydney - "A festival of light, music & ideas" plaats dat bedoeld is om Sydney op de kaart te zetten als wereldstad in de regio. Hierbij worden een maand lang allerlei culturele events georganiseerd door de hele stad. Een van de grote attrakties is Macquarie Visions waarbij de meest bekende en historische belangrijke bouwwerken van de stad speciaal verlicht en muzikaal aangekleed zijn om de belangrijke leiders Governor Lachlan Macquarie en zijn vrouwe Elizabeth te herdenken. (De naam Macquarie kom je hier overigens overal tegen: bijvoorbeeld Mrs Macquarie's Chair, Macquarie Street, en Eva's Macquarie University, dus je kunt 'm niet missen.) De route loopt vanaf St. Mary's cathedral naar het Opera House. Een onderdeel hiervan is "Lightning the sails" waarbij allerlei beelden op de zeilen van het Opera House worden geprojecteerd vanaf de Overseas Passengers Terminal. De technische details in het artikel in de Sydney Morning Herald (SMH) is leuk om te lezen: 8 terabyte aan beeldmateriaal, geprojecteerd over een afstand van 450 meter, waarbij de ramen met een resolutie van enkele centimeters zijn 'uitgesneden' om ervoor te zorgen de mensen in het opera house niet verblind worden. Een klein hoogstandje dus. We hebben uiteraard geprobeerd om enkele foto's te nemen, maar de SMH media coverage geeft ook een prima indruk hoe het was (inclusief de muziek!). Erg speciaal. Volgend jaar weer!

Bianca & Phil

De maand voordat ik aan het werk ging bij Macquarie University was hier net ook een Masterstudent uit Nederland van de Erasmus Universiteit begonnnen: Bianca. Bianca had tijdens een jaar backpacken Phil ontmoet en via een internship bij Macquarie University geregeld dat ze weer bij hem kon zijn. In april dit jaar ben ik met haar naar de EPC (Experimental Psychology Conference) geweest in Melbourne. We vertrokken de dag nadat Jorrit en ik onze spullen hadden opgehaald in de haven. (Zie ook deze blog post.) Dit was mooi getimed, ook omdat Jorrit een dag later ook alweer naar Zürich vertrok voor zijn werk. En vervolgens veel langer wegbleef dankzij de asdampen uit de IJslandse vulkaan.


Op 1 mei hebben we haar verjaardag gevierd in Manly, samen met een Frans stel dat in Bondi woont en nog enkele collega's van Phil. Een dag voor haar echte verjaardag: net als Jorrit is ze op 2 mei jarig. Op deze dag hebben we ook afgesproken om een keer samen naar de Blue Mountains te gaan.

Dit hebben we in een weekend in juni gedaan. Hoewel de Moutains niet zo hoog zijn waren de formaties echt prachtig. Vooral het gebied rondom de Three Sisters. Het is moeilijk om de bijbehorende vallei op de foto te krijgen: de advertenties met plaatjes doen er zeker geen recht aan. In de Blue Mountains was het best frisjes voor Australische begrippen. Phil, een echte Australiër wees ons er ook vol enthousiamse op dat de temperatuur nog maar 'one digit' had (7-9 graden ofzo). Dat vonden wij Hollanders natuurlijk enorm vermakelijk.Tijdens het weekend hebben we twee wandelingen gemaakt. Op zaterdag in de buurt bij Mount Victoria (terwijl Bianca en Phil de Jenolan Caves bezochten een stuk verderop) en op zondag een prachtige (maar wel frisse en af en toe ook regenachtige hike) in de vallei bij de Three Sisters. We hebben wel gezien dat we hier graag nog eens terug komen.

Bianca heeft inmiddels haar Master binnen en probeert momenteel een AiO positie te bemachtigen bij Macquarie University. Wat vast gaat lukken. Ze woont nu hier in Sydney bij Phil en is bezig haar partner visum rond te krijgen.