Ondertussen zijn we alweer bijna twee weken thuis na onze kerst en nieuwjaarstrip in Nederland. Hoog tijd voor een wandeling. Al was het maar om Eva's nieuwe hike schoenen (van het Kompas in Heerhugowaard) uit te proberen op de Sydney bushwalk trails. Ze deden het prima, Eva stond een stuk rechter op haar zolen en gleed niet meer uit (zie foto). Het weer was wat wisselvallig geweest, maar de prognose voor zondag was goed. Dus wij vertrokken met de trein naar Kuringai-Chase National Park, zo'n 45 minuten ten noorden van Wollstonecraft. De wandeling (iets meer dan 10 km) daalt van het treinstation af door een gumtree bos naar de Cowan river, waar dagjesmensen zich tijdens de zomerweekenden lekker vermaken op het water. Sommigen met veel te dure jachten, anderen met kano's. Wij hebben verschillende baaitjes langs de rivier verkend en ook nog wat leuke diersoorten gezien. Een niet-giftige diamant python (lag keurig opgerold te slapen, maar werd even wakker om ons gedag te zeggen) en een monitor lizard (Jelger, wat is het precies?) die aan het vervellen was (zie bij zijn achterpoten) en toen-ie ons zag maar een boom in klom. Net voordat we weer terug naar het treinstation klommen kwamen we nog langs de restanten van een boothuis en huis van Eduard Windybank die hier begin 20e eeuw leefde met zijn vrouw en zeven kinderen (zie foto met Jorrit).
grr. Een hike, daar heb ik ook zin in. Wij hebben denk ik de andere kant, vanaf het treinstation, verkent. Ook schitterend.
BeantwoordenVerwijderenWeten jullie dat je een slang bij z'n staart kunt pakken als je hem beter wilt bekijken? Verdere info bij Jelger.
Jan
Ja, goed onthouden! Dit was de wandeling aan de oostkant van Mount-Kuringai tot aan Berowra station. De westkant hebben wij en jullie al eens gelopen. Dit is zeker een aanrader voor jullie volgende trip.
BeantwoordenVerwijderenFijn zo'n python aan z'n staart optillen. Zijn wurgslangen toch? Voor je 't weet zit de rest om je nek gevouwen.